Rozdział 1

 Trwają wakacje. Uwielbiam  je, ponieważ nie muszę chodzić do szkoły, a ona kojarzy mi się z fałszywymi ludźmi.  Właśnie miałam wychodzić na basen jak w każdy wtorek, ale jakiś głos mnie zatrzymał.

-Lizz...

-Nie mów tak do mnie.-Nie, on nie mógł, tylko Josh może tak do mnie mówić.

-Gdzie idziesz?-Zapytał tym samym głosem, którym mówi jak jest pijany. Alkohol można wyczuć od niego na kilometr. Nienawidziłam go. Zniszczył tym nałogiem 5 lat mojego życia. Nie zasługiwał na mnie. Nawet ja to wiem.

-Na basen.

-Dobra, idź już.-Wybełkotał, następnie upadając na ziemię.

Miałam już dość. Takie sytuacje to już normalność. Wyszłam, ale nie chciałam iść na basen. Straciłam ochotę. Postanowiłam iść do parku i zdzwonić do Josha. Usiadłam na wolnej ławce i wykręciłam dobrze znany mi numer. Po czterech sygnałach usłyszałam głos mojego brata.

-Hej Lizz! Coś się stało skarbie?-Zawsze tak do mnie mówił. Mieliśmy bardzo dobry kontakt jak na rodzeństwo.  Był dla mnie bardzo ważny i wspierał mnie w każdej chwili mojego życia.

-Josh, zabierz mnie od niego, proszę.-nie wytrzymałam i się rozpłakałam.

-Księżniczko, spokojnie. Gdzie jesteś?

-W parku koło domu.

-Zaraz po ciebie przyjadę i pojedziemy po twoje rzeczy, dobrze? Zamieszkasz ze mną i chłopakami.-Powiedział wesoło.

-Mhm...-Tylko na tyle było mnie teraz stać.

Po około dwudziestu minutach na mojej ławce siedział Joshy. Park nie był duży, więc mógł mnie łatwo znaleźć. 

-Chodź królewno.-Uśmiechnął się do mnie. Miał zaraźliwy uśmiech, więc wszyscy przy nim się uśmiechali.                                                                            

Dojechaliśmy  do domu i razem z Joshem poszliśmy do mojego małego pokoju. 

-Ten pokój zawsze był taki mały?-Mój brat się zaśmiał.

-No niestety.-Chciałam się uśmiechnąć, ale jeszcze nie umiałam.

-Misiek, uśmiechnij się!-Joshowi nigdy nie pasowało, gdy byłam smutna.

-Josh, jeszcze nie umiem.-Uśmiech znikł z jego twarzy, ale szybko wrócił.

-Oj, już George zadba o ten uśmiech. Na 100% zostanie twoim przyjacielem. Macie podobne charaktery.

-Mam nadzieję.-Zaśmiałam się chyba pierwszy raz od 3 miesięcy.

-O! I widzisz! To już pierwszy krok do sukcesu.-Dał mi buziaka w policzek

i  mogliśmy schodzić już na dół.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Hej! Mamy już 1 rozdział! Jeeeej ☻Mam nadzieję, że będziecie dodawać komentarze i bardzo polubicie ten blog.

Dobranoc :*

Little Worm   x